W związku z sytuacją epidemiologiczną Zarząd Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego przygotował następujące rekomendacje związane z pracą psychoterapeuty i superwizora.
Zalecenia związane z pracą psychoterapeuty i pracą superwizora
1. Powinniśmy znać jako psychoterapeuci standardy postępowania w sytuacji podejrzenia infekcji COVID-19.
2. Powinniśmy bezwzględnie stosować się do wszystkich popartych rzetelną wiedzą naukową wytycznych, m.in. takich jak: częste, dokładne mycie rąk i niedotykanie twarzy oraz utrzymywanie dystansu przynajmniej jednego metra w trakcie kontaktów z innymi osobami.
3. Kluczowe jest ograniczenie do niezbędnego minimum bezpośrednich kontaktów międzyludzkich.
4. Wszystkie kursy i szkolenia rekomendowane przez Sekcję powinny być na czas pandemii odwołane lub przełożone. Możliwe jest prowadzenie on-line szkoleń teoretycznych.
5. Zarówno indywidualna jak i grupowa superwizja na czas pandemii powinna odbywać się w formie telefonicznej lub audiowizualnej.
6. W wypadku pacjentów pozostających w długotrwałej opiece terapeutycznej dopuszczalne jest na czas pandemii prowadzenie terapii online. Zdając sobie sprawę z dyskusyjności tej formy prowadzenia terapii, uważamy, że obecna sytuacja jest wyjątkiem, który uzasadnia jej podejmowanie.
7. Terapia online pacjentów pierwszorazowych możliwa jest jedynie wtedy, kiedy z uwagi na stan pacjenta początek leczenia nie może być odroczony w czasie. Kontakt osobisty powinien być podejmowany jedynie w sytuacjach, w których w sposób jednoznaczny jest to wymagane z powodu charakteru objawów pacjenta.
8. Instytucje powinny dołożyć wszelkich starań, by na czas pandemii zapewnić możliwość prowadzenia terapii online.
9. W ramach instytucji, gdzie prowadzona jest psychoterapia, a które nie mogą przejść na formę pracy online, zawieszone powinny zostać wszelkie spotkania kliniczne i superwizje grupowe, a szczególnie wspólne spożywanie posiłków – w tym zwłaszcza branych za pomocą rąk ze wspólnego naczynia (ciastka, orzeszki, itp.).
10. Pacjenci powinni być przez nas edukowani na temat infekcji COVID-19. Jeśli nie zostało to przeprowadzone wcześniej, kontakt z pacjentem przed każdą sesją wymaga zastosowania każdorazowo procedur (wywiad, ocena stanu zdrowia z wykluczeniem obecności podstawowych objawów infekcji zgodnie z zaleceniami).
11. W razie występowania specyficznych objawów infekcji górnych dróg oddechowych (suchy kaszel, wysoka gorączka, duszność) pacjent powinien być zobowiązany do niezwłocznego telefonicznego kontaktu ze swoim lekarzem POZ, Sanepidem lub najbliższym oddziałem chorób zakaźnych. Stwierdzenie takich objawów u pacjenta w trakcie sesji powinno skutkować jej przerwaniem i postępowaniem według powyższej rekomendacji.
12. Dostrzeżenie u siebie cech infekcji przebiegającej z gorączką i kaszlem lub wystąpienie takiej infekcji u najbliższych powinno skutkować natychmiastowym zaprzestaniem pracy oraz kontaktem z odpowiednimi służbami.
13. Należy restrykcyjnie przestrzegać zasad higieny, zalecane jest częste przecierane środkami dezynfekcyjnym miejsc takich jak klamki, oparcia i poręcze foteli w gabinetach, telefony, klamki, krany i spłuczki w toaletach.
14. Powinna nas obowiązywać troska o to, czy zasady powyższe przestrzegane są również przez koleżanki i kolegów uprawiających psychoterapię lub zajmujących się dziedzinami pokrewnymi.

Zalecenia dotyczące społecznej służby psychoterapeutów

Zarząd Sekcji Naukowej Psychoterapii PTP podkreślił, że pomoc terapeutyczna i wsparcie psychologiczne leżą w zakresie zawodowych kompetencji i powinności psychoterapeutów. Zwrócił się z apelem, by każdy psychoterapeuta wykorzystał swoje profesjonalne doświadczenie i umiejętności, a w zaistniałej sytuacji, na lokalnym poziomie, przyłączył się do wspólnego wysiłku systemu ochrony zdrowia w sprostaniu wyzwaniom związanym z pandemią.

W szczególności należy pamiętać o potrzebie aktywnego włączenia się w budowanie wsparcia psychologicznego/pomocy terapeutycznej dla przedstawicieli tych grup zawodowych, które pracują pod ogromnym obciążeniem: dla personelu oddziałów zakaźnych, ratowników medycznych, pielęgniarek i wszystkich, którzy z racji swego zawodu podlegają istotnie większemu ryzyku zakażenia.